Severek takip ve taktir ettiğim zamane şiircisinden söz etmek istedim,bloğumda sık sık yer vericem ona , evet Derman İskender Över'den yani nam-ı diğer Küçük İskenderden bahsediyorum :) ben susayım o konuşsun ben susayım o ko...
Önüm arkam sağım solum o' be..
Kadınlar konuştukça unutur; erkekler sustukça...
Sevgilim!
Kalbime ruhsat ver ömrünü!
Ömrünü emanet et ömrüme!
Ekmeğime sürüp sürüp yedim ben seni.
Tokluk hissi vermen gerekirken daha da açlıktan kıvrandırdın midemi.
Sen buydun işte...
Tokluk hissi vermen gerekirken daha da açlıktan kıvrandırdın midemi.
Sen buydun işte...
Buğuladığın cama bir şeyler yazmaya çalışırken sen,
hareket ediyor araç.
Bakıyoruz ardından.
İşte gidiyorsun!
Gidiyorsun işte!
Bir kenti terk ediyorsun.
Belki de sonsuza kadar.
Sonsuzluk neyse, ne halta yararsa, sonsuza kadar kadar terk ediyorsun belki de. Kaybolan farlara, stop lambalarına şöyle seslenmek geliyor içimden:
'Ben bir silahım! Ama hiçbir silah yaralamaz insanı,
bir başka insan olmadan!'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder